17.06.21

„ Człowiek bez pasji nie żyje. Chodzi o jakiś zachwyt światem, drugim człowiekiem” – Wojciech Pszoniak

Wiem, że świat pasji jest ogromny, że będę mogła wybrać tylko niewielki jego skrawek, a resztę pominąć. Wybór trudny, kusi zwłaszcza pasja sportowa. W końcu mamy spóźnione o rok Euro piłkarskie, dopiero co zakończył się Roland Garros, trwa siatkarska Liga Narodów, za chwilę Wimbledon i wreszcie Olimpiada. Ale nie o sportowej dziś napiszę, bo skusiły mnie dwie inne pasje.      

Zacznę jednak od słów Herodota, jednego z najważniejszych historyków starożytnej Grecji, nazwanego ojcem historii, który powiedział: „ Całe nasze życie to działanie i pasja. Unikając zaangażowania w działania i pasje, ryzykujemy, że w ogóle nie zaznamy życia.” Trudno nie dostrzec, że zarówno autor „Dziejów” jak i autor motta nie wyobrażali sobie życia bez pasji.

Albert Einstein uważał, że bardzo ważne jest by nigdy nie przestać pytać. „ Ciekawość- mówił- nie istnieje bez przyczyny. Wystarczy więc, jeśli spróbujemy zrozumieć choć trochę tej tajemnicy każdego dnia. Nigdy nie trać świętej ciekawości. Kto nie potrafi pytać, nie potrafi żyć”- powiedział niemiecki uczony, pasjonat poznania tajemnic świata nauki.  

Wielkim pasjonatem ciekawości świata był Goethe. To dzięki niej mógł w wieku osiemdziesięciu lat wyznać: „ Och, czyżbym po to dożył osiemdziesięciu lat, żeby zawsze myśleć to samo? Przeciwnie, staram się co dzień myśleć o czymś innym, nowym, aby nie stać się nudnym. Trzeba się nieustannie zmieniać, odnawiać, odmładzać, żeby nie skostnieć”.  

A jak to jest z ciekawością świata u przeciętnego człowieka? Ryszard Kapuściński miał swoje zdanie na ten temat: „ Przeciętny człowiek nie jest specjalnie ciekaw świata. Ot, żyje, musi jakoś się z tym faktem uporać, im będzie go to kosztowało mniej wysiłku- tym lepiej. A przecież poznawane świata zakłada wysiłek, i to wielki, pochłaniający człowieka. Większość ludzi raczej rozwija w sobie zdolności przeciwne, zdolność, aby patrzeć- nie widzieć, aby słuchając - nie słyszeć”. Podzielam to zdanie.

Z ciekawości świata rodzi się często pasja podróżnicza. Miejmy nadzieję, że tegoroczne lato pozwoli rozwinąć skrzydła nie tylko samolotom, ale i pasjonatom podróży i to niezależnie od tego, jaki wybiorą środek lokomocji.

„ Prawdziwy podróżnik nie ma ustalonych planów i nie skupia się na dotarciu”- twierdził Laozi. Co więcej: „ Podróżuje się nie po to, aby dotrzeć do celu, ale po to, żeby być w podróży”- twierdził Goethe. A co na to dzisiejsi pasjonaci podróży?

Ze słów Owidiusza wynika z kolei , że nie ma co wyruszać w drogę bez pasji poznania. To ona bowiem wynagradza wszystkie trudy wędrówki do nieznanych miejsc. Pozwala też zgodnie z sugestią Zbigniewa Herberta odbyć podróż długą, „ wędrowanie pozornie bez celu, błądzenie po omacku, żebyś nie tylko oczami, ale także dotykiem poznał szorstkość ziemi i abyś całą skórą zmierzył się ze światem”.

Elżbieta Dzikowska znana podróżniczka mówi tak: „ Mam wielką ciekawość świata, a do tego duży optymizm. A podróże wyrabiają też pokorę, szacunek dla innych, tolerancję. To trzeba mieć przy sobie, kiedy się podróżuje” To dlatego: „ Najniebezpieczniejszy światopogląd mają ludzie, którzy nigdy nie przyglądali się światu”- powiedział Aleksander von Humboldt najwybitniejszy podróżnik, geograf i przyrodnik nowożytnego świata.

Warto też skonfrontować przebieg własnej podróży ze słowami Gilberta Chestertona, a mianowicie: „Podróżnik widzi to, co widzi. Turysta widzi to, co przyjechał zobaczyć”

Uśmiechnij się! ( mimo wszystko)

Henryk Sienkiewicz był pasjonatem podróży. Pewnego dnia wybrał się z Zakopanego do Afryki ( skąd przywiózł słynne Listy) Kolej dochodziła wtedy do Chabówki( koło Krakowa). Spod  Tatr trzeba było dojechać do tej stacji góralską furką, niemiłosiernie trzęsącą na „ kocich łbach”. Wobec tego Sienkiewicz napisał na kartce: „ Najtrudniejsza część drogi z Zakopanego do Afryki jest już poza mną.”